Portretschilderen in mijn atelier in Diepenveen
Portretschilderen is misschien wel één van de lastigste vormen van schilderkunst. Een boom ziet er al snel uit als een boom, een hond herken je meteen als hond, en je schildert een kat gelukkig zelden per ongeluk als een paard. Maar een gezicht… dat is andere koek. Dan komt het erop aan. Het gaat om gelijkenis, maar ook om de levendigheid, de uitstraling, de lichtval en de subtiliteit van kleuren.
Veel mensen onderschatten dat. Ze denken: "Ik volg even een cursus portretschilderen, dan kan ik het." Maar zo werkt het helaas niet.
Portretschilderen vraagt oefening, aandacht, geduld en vooral: tijd. En ja, ook een zekere frustratie hoort erbij.
Een voorbeeld van een goede opbouw van een portret met de goede verhoudingen, toonwaardes en saturatie.
Lesgeven in een kleine groep
Ik werk bewust met kleine groepen. In een klein gezelschap kan ik iedereen persoonlijk begeleiden. Ik zie meteen waar iemand vastloopt, waar een handigheidje nodig is, of waar je juist even moet doorzetten. Er is ruimte voor vragen, voor fouten maken, voor leren kijken. En misschien nog wel het belangrijkste: er is tijd.
Tijd voor jou en jouw portret.
In een groot atelier met 10 man krijg je mondjesmaat aandacht.
In een klein groepje ontstaat er rust, concentratie en een fijne sfeer. We werken hard, maar er is zeker ook ruimte voor ontspanning en gezelligheid.
Geen quick fix, wel verdieping
Een cursus van een paar lessen is een prachtig begin, maar het is zelden genoeg om echt grip te krijgen op portretschilderen. Het is geen trucje dat je in een paar weken onder de knie hebt. Het is eerder een weg die je steeds verder bewandelt. Elke keer dat je terugkomt, merk je dat je een stap hoger klimt. Je gaat anders kijken, je penseelvoering wordt zekerder, je keuzes bewuster.
Mijn ervaring is dat cursisten die vaker terugkomen, sprongen vooruit maken.
Niet omdat ze het "geheim" ontdekt hebben, of omdat ze talent hebben, maar omdat ze simpelweg de tijd nemen om zich te verdiepen en vol te houden.
Ook mensen die graag alleen maar portretten willen tekenen met houtskool kunnen terecht in de portretcursus
Enthousiasme boven frustratie
Het zou makkelijk zijn om te zeggen: je hebt 10.000 uur nodig om dit te leren. Maar dat schrikt alleen maar af. Ik zie liever dat mensen enthousiast worden, en zin krijgen om steeds opnieuw een portret op te zetten.
Dus: zie portretschilderen niet als een korte sprint, maar als een boeiende reis. Elke keer leer je bij, elke keer wordt je blik scherper en je hand vrijer.
De deelnemers werken in alle rust aan de opbouw van hun portret
Tekenen met houtskool is een manier om verhoudingen en licht en schaduw te onderzoeken, vooral als je weinig ervaring hebt met olieverf.