Zie de lessen als een leerperiode
Als je bij mij portretlessen komt volgen, stap je niet in een traject waarin je na vijf zaterdagen met een voltooid portret naar huis gaat.
Nee — je stapt in een leerperiode.
Een periode waarin je leert kijken, onderzoeken, proberen, mislukken en opnieuw beginnen.
We werken steeds aan vorm, toon en kleur.
Ik leg uit, ik doe het soms voor, en ik leg opnieuw uit. Alles draait om begrijpen wat je ziet — niet om een snel resultaat, maar om het proces.
Want juist daar, in dat proces, zit de groei.
In de eerste fase komen de compositie en de eerste contouren tot stand. Scherpe focus, goed kijken, meetwerk, en visie zijn van belang en dit belangrijke stadium mag langzaam tot stand komen
Het atelier als laboratorium
Ik zie mijn lessen als een soort laboratorium. Hier mag je experimenteren.
Proberen, falen, weghalen, weer proberen — en uiteindelijk lukt het.
Soms in één keer, meestal niet. Dat is helemaal goed. Zo hoort het.
Schilderen leer je niet in een rechte lijn. Het is zoeken, kijken, ontdekken. En stap voor stap bouw je kennis op: over toonverschillen, kleurverhoudingen, de opbouw van een gezicht, de kracht van een toets.
Thuis kun je verder met wat je in de les geleerd hebt. Oefenen, spelen, trainen.
De volgende fase in het portretschilderen is die van toon.
Over onzekerheid en vergelijken
Veel mensen die bij mij komen schilderen, voelen zich in het begin wat onzeker.
Ze kijken naar de ezel naast zich en denken: “Die doet het beter dan ik.”
Maar geloof me: juist degene die worstelt, die durft te falen, die fouten maakt en zich daar doorheen schildert — die leert het meest.
Vergelijken helpt je niet vooruit, oefenen wel. Iedereen heeft zijn eigen tempo, zijn eigen manier van kijken en begrijpen.
En vaak is degene die het “mooi” doet nog niet aan het leren, maar aan het herhalen.
Dus wees mild voor jezelf. Schilderen is geen wedstrijd, het is een ontdekkingsreis.
Zes fragmenten van deelnemers uit de portretcursus. Zij schilderden met het beperkte palet, het zogenaamde Zornpalet.
“Het is zo moeilijk…ik kan het niet"
Dat zinnetje hoor ik vaak, . . . helaas vooral van vrouwen.
En dan zeg ik : natuurlijk kun je het niet — nóg niet.
En natuurlijk is het moeilijk — want schilderen ís moeilijk.
Je kunt niet verwachten dat je het in 5 zaterdagen al beheerst.
Na 5 zaterdagen ben je op weg, en ga je naar huis met een schat aan technische informatie.
Wat belangrijk is, dat je nieuwsgierig bent, en bereid bent om te oefenen.
Elk klein inzicht, elke mislukte poging, brengt je verder. Schilderen is geen talent, het is training, geduld en aandacht.
En daarnaast is er natuurlijk de creatieve ontwikkeling, die ook belangrijk is en die vleugels krijgt als je het ambacht enigszins in de vingers hebt.
Voor wie deze lessen bedoeld zijn
Mijn lessen zijn voor mensen die echt willen leren schilderen.
Die nieuwsgierig zijn naar het ambacht, die willen begrijpen waarom iets werkt — of juist niet.
Voor wie de angst om fouten te maken, probeert los te laten.
Voel je welkom!